па́ншчыннік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. па́ншчыннік па́ншчыннікі
Р. па́ншчынніка па́ншчыннікаў
Д. па́ншчынніку па́ншчыннікам
В. па́ншчынніка па́ншчыннікаў
Т. па́ншчыннікам па́ншчыннікамі
М. па́ншчынніку па́ншчынніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)