па́ншчыннік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| па́ншчыннік | па́ншчыннікі | |
| па́ншчынніка | па́ншчыннікаў | |
| па́ншчынніку | па́ншчыннікам | |
| па́ншчынніка | па́ншчыннікаў | |
| па́ншчыннікам | па́ншчыннікамі | |
| па́ншчынніку | па́ншчынніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)