панука́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| панука́нне | панука́нні | |
| панука́ння | панука́нняў | |
| панука́нню | панука́нням | |
| панука́нне | панука́нні | |
| панука́ннем | панука́ннямі | |
| панука́нні | панука́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)