панудзі́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пануджу́ся пану́дзімся
2-я ас. пану́дзішся пану́дзіцеся
3-я ас. пану́дзіцца пану́дзяцца
Прошлы час
м. панудзі́ўся панудзі́ліся
ж. панудзі́лася
н. панудзі́лася
Дзеепрыслоўе
прош. час панудзі́ўшыся

Іншыя варыянты: пану́дзіцца, пану́дзіцца.

Крыніцы: biryla1987, krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)