пано́птыкум

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пано́птыкум пано́птыкумы
Р. пано́птыкума пано́птыкумаў
Д. пано́птыкуму пано́птыкумам
В. пано́птыкум пано́птыкумы
Т. пано́птыкумам пано́птыкумамі
М. пано́птыкуме пано́птыкумах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)