панервава́ць
‘крыху панервавацца; зрабіць каго-небудзь нервовым, выклікаць нервовасць каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| панерву́ю | панерву́ем | |
| панерву́еш | панерву́еце | |
| панерву́е | панерву́юць | |
| Прошлы час | ||
| панервава́ў | панервава́лі | |
| панервава́ла | ||
| панервава́ла | ||
| Загадны лад | ||
| панерву́й | панерву́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| панервава́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)