панахо́ўваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. панахо́ўваю панахо́ўваем
2-я ас. панахо́ўваеш панахо́ўваеце
3-я ас. панахо́ўвае панахо́ўваюць
Прошлы час
м. панахо́ўваў панахо́ўвалі
ж. панахо́ўвала
н. панахо́ўвала
Загадны лад
2-я ас. панахо́ўвай панахо́ўвайце
Дзеепрыслоўе
прош. час панахо́ўваўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)