панаро́ўнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| панаро́ўнік | панаро́ўнікі | |
| панаро́ўніка | панаро́ўнікаў | |
| панаро́ўніку | панаро́ўнікам | |
| панаро́ўніка | панаро́ўнікаў | |
| панаро́ўнікам | панаро́ўнікамі | |
| панаро́ўніку | панаро́ўніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)