панараўля́ць
‘чакаць каго-небудзь (панараўляць каго-небудзь); прыпыняць рух (панараўляць з гэтай справай)’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| панараўля́ю | панараўля́ем | |
| панараўля́еш | панараўля́еце | |
| панараўля́е | панараўля́юць | |
| Прошлы час | ||
| панараўля́ў | панараўля́лі | |
| панараўля́ла | ||
| панараўля́ла | ||
| Загадны лад | ||
| панараўля́й | панараўля́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| панараўля́ючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)