панараві́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. панараўлю́ панаро́вім
2-я ас. панаро́віш панаро́віце
3-я ас. панаро́віць панаро́вяць
Прошлы час
м. панараві́ў панараві́лі
ж. панараві́ла
н. панараві́ла
Загадны лад
2-я ас. панараві́ панараві́це
Дзеепрыслоўе
прош. час панараві́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)