панапрыво́дзіць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. панапрыво́джу панапрыво́дзім
2-я ас. панапрыво́дзіш панапрыво́дзіце
3-я ас. панапрыво́дзіць панапрыво́дзяць
Прошлы час
м. панапрыво́дзіў панапрыво́дзілі
ж. панапрыво́дзіла
н. панапрыво́дзіла
Загадны лад
2-я ас. панапрыво́дзь панапрыво́дзьце
Дзеепрыслоўе
прош. час панапрыво́дзіўшы

Крыніцы: dzsl2007, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)