панамо́шчваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. панамо́шчваю панамо́шчваем
2-я ас. панамо́шчваеш панамо́шчваеце
3-я ас. панамо́шчвае панамо́шчваюць
Прошлы час
м. панамо́шчваў панамо́шчвалі
ж. панамо́шчвала
н. панамо́шчвала
Загадны лад
2-я ас. панамо́шчвай панамо́шчвайце
Дзеепрыслоўе
прош. час панамо́шчваўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)