панамаўля́ць
‘падгаварыць каго-небудзь да чаго-небудзь, падвучыць, падбухторыць на што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| панамаўля́ю | панамаўля́ем | |
| панамаўля́еш | панамаўля́еце | |
| панамаўля́е | панамаўля́юць | |
| Прошлы час | ||
| панамаўля́ў | панамаўля́лі | |
| панамаўля́ла | ||
| панамаўля́ла | ||
| Загадны лад | ||
| панамаўля́й | панамаўля́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| панамаўля́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)