панакі́дваны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. панакі́дваны панакі́дваная панакі́дванае панакі́дваныя
Р. панакі́дванага панакі́дванай
панакі́дванае		 панакі́дванага панакі́дваных
Д. панакі́дванаму панакі́дванай панакі́дванаму панакі́дваным
В. панакі́дваны (неадуш.)
панакі́дванага (адуш.)		 панакі́дваную панакі́дванае панакі́дваныя (неадуш.)
панакі́дваных (адуш.)
Т. панакі́дваным панакі́дванай
панакі́дванаю		 панакі́дваным панакі́дванымі
М. панакі́дваным панакі́дванай панакі́дваным панакі́дваных

Кароткая форма: панакі́двана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)