панакіда́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
панакіда́ю | панакіда́ем | |
панакіда́еш | панакіда́еце | |
панакіда́е | панакіда́юць | |
Прошлы час | ||
панакіда́ў | панакіда́лі | |
панакіда́ла | ||
панакіда́ла | ||
Загадны лад | ||
панакіда́й | панакіда́йце | |
Дзеепрыслоўе | ||
панакіда́ўшы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)