панакіда́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
панакіда́ны | панакіда́ная | панакіда́нае | панакіда́ныя | |
панакіда́нага | панакіда́най панакіда́нае |
панакіда́нага | панакіда́ных | |
панакіда́наму | панакіда́най | панакіда́наму | панакіда́ным | |
панакіда́ны ( панакіда́нага ( |
панакіда́ную | панакіда́нае | панакіда́ныя ( панакіда́ных ( |
|
панакіда́ным | панакіда́най панакіда́наю |
панакіда́ным | панакіда́нымі | |
панакіда́ным | панакіда́най | панакіда́ным | панакіда́ных |
Кароткая форма: панакіда́на.
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)