панакіда́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. панакіда́ны панакіда́ная панакіда́нае панакіда́ныя
Р. панакіда́нага панакіда́най
панакіда́нае		 панакіда́нага панакіда́ных
Д. панакіда́наму панакіда́най панакіда́наму панакіда́ным
В. панакіда́ны (неадуш.)
панакіда́нага (адуш.)		 панакіда́ную панакіда́нае панакіда́ныя (неадуш.)
панакіда́ных (адуш.)
Т. панакіда́ным панакіда́най
панакіда́наю		 панакіда́ным панакіда́нымі
М. панакіда́ным панакіда́най панакіда́ным панакіда́ных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)