панаку́рваць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. панаку́рваю панаку́рваем
2-я ас. панаку́рваеш панаку́рваеце
3-я ас. панаку́рвае панаку́рваюць
Прошлы час
м. панаку́рваў панаку́рвалі
ж. панаку́рвала
н. панаку́рвала
Загадны лад
2-я ас. панаку́рвай панаку́рвайце
Дзеепрыслоўе
прош. час панаку́рваўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)