паназнача́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паназнача́ю паназнача́ем
2-я ас. паназнача́еш паназнача́еце
3-я ас. паназнача́е паназнача́юць
Прошлы час
м. паназнача́ў паназнача́лі
ж. паназнача́ла
н. паназнача́ла
Загадны лад
2-я ас. паназнача́й паназнача́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час паназнача́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)