паназнача́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
паназнача́ны | паназнача́ная | паназнача́нае | паназнача́ныя | |
паназнача́нага | паназнача́най паназнача́нае |
паназнача́нага | паназнача́ных | |
паназнача́наму | паназнача́най | паназнача́наму | паназнача́ным | |
паназнача́ны ( паназнача́нага ( |
паназнача́ную | паназнача́нае | паназнача́ныя ( паназнача́ных ( |
|
паназнача́ным | паназнача́най паназнача́наю |
паназнача́ным | паназнача́нымі | |
паназнача́ным | паназнача́най | паназнача́ным | паназнача́ных |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)