пана́дзіць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пана́джу пана́дзім
2-я ас. пана́дзіш пана́дзіце
3-я ас. пана́дзіць пана́дзяць
Прошлы час
м. пана́дзіў пана́дзілі
ж. пана́дзіла
н. пана́дзіла
Загадны лад
2-я ас. пана́дзь пана́дзьце
Дзеепрыслоўе
прош. час пана́дзіўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)