панадзіма́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
панадзіма́ны | панадзіма́ная | панадзіма́нае | панадзіма́ныя | |
панадзіма́нага | панадзіма́най панадзіма́нае |
панадзіма́нага | панадзіма́ных | |
панадзіма́наму | панадзіма́най | панадзіма́наму | панадзіма́ным | |
панадзіма́ны ( панадзіма́нага ( |
панадзіма́ную | панадзіма́нае | панадзіма́ныя ( панадзіма́ных ( |
|
панадзіма́ным | панадзіма́най панадзіма́наю |
панадзіма́ным | панадзіма́нымі | |
панадзіма́ным | панадзіма́най | панадзіма́ным | панадзіма́ных |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)