пана́дабіць

‘спатрэбіцца’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пана́даблю пана́дабім
2-я ас. пана́дабіш пана́дабіце
3-я ас. пана́дабіць пана́дабяць
Прошлы час
м. пана́дабіў пана́дабілі
ж. пана́дабіла
н. пана́дабіла
Дзеепрыслоўе
прош. час пана́дабіўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)