панабіва́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. панабіва́ны панабіва́ная панабіва́нае панабіва́ныя
Р. панабіва́нага панабіва́най
панабіва́нае		 панабіва́нага панабіва́ных
Д. панабіва́наму панабіва́най панабіва́наму панабіва́ным
В. панабіва́ны (неадуш.)
панабіва́нага (адуш.)		 панабіва́ную панабіва́нае панабіва́ныя (неадуш.)
панабіва́ных (адуш.)
Т. панабіва́ным панабіва́най
панабіва́наю		 панабіва́ным панабіва́нымі
М. панабіва́ным панабіва́най панабіва́ным панабіва́ных

Кароткая форма: панабіва́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)