памі́каць
‘парыкаць, памычэць; неразборліва павымаўляць словы, пазапінацца’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| памі́каю | памі́каем | |
| памі́каеш | памі́каеце | |
| памі́кае | памі́каюць | |
| Прошлы час | ||
| памі́каў | памі́калі | |
| памі́кала | ||
| памі́кала | ||
| Загадны лад | ||
| памі́кай | памі́кайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| памі́каўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)