памы́сліць
‘памысліць што-небудзь, чаго-небудзь і без прамога дапаўнення (пра каго-небудзь, што-небудзь, аб кім-небудзь, што-небудзь)’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| памы́слю | памы́слім | |
| памы́сліш | памы́сліце | |
| памы́сліць | памы́сляць | |
| Прошлы час | ||
| памы́сліў | памы́слілі | |
| памы́сліла | ||
| памы́сліла | ||
| Загадны лад | ||
| памы́слі | памы́сліце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| памы́сліўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)