паму́чыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паму́чу паму́чым
2-я ас. паму́чыш паму́чыце
3-я ас. паму́чыць паму́чаць
Прошлы час
м. паму́чыў паму́чылі
ж. паму́чыла
н. паму́чыла
Загадны лад
2-я ас. паму́ч паму́чце
Дзеепрыслоўе
прош. час паму́чыўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)