паму́каць

‘памыкаць (пра кароў)’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паму́каю паму́каем
2-я ас. паму́каеш паму́каеце
3-я ас. паму́кае паму́каюць
Прошлы час
м. паму́каў паму́калі
ж. паму́кала
н. паму́кала
Загадны лад
2-я ас. паму́кай паму́кайце
Дзеепрыслоўе
прош. час паму́каўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)