паме́ць

‘зак. да мець’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паме́ю паме́ем
2-я ас. паме́еш паме́еце
3-я ас. паме́е паме́юць
Прошлы час
м. паме́ў паме́лі
ж. паме́ла
н. паме́ла
Загадны лад
2-я ас. паме́й паме́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час паме́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)