паме́жнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| паме́жнік | паме́жнікі | |
| паме́жніка | паме́жнікаў | |
| паме́жніку | паме́жнікам | |
| паме́жніка | паме́жнікаў | |
| паме́жнікам | паме́жнікамі | |
| паме́жніку | паме́жніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)