памаўча́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. памаўчу́ памаўчы́м
2-я ас. памаўчы́ш памаўчыце́
3-я ас. памаўчы́ць памаўча́ць
Прошлы час
м. памаўча́ў памаўча́лі
ж. памаўча́ла
н. памаўча́ла
Загадны лад
2-я ас. памаўчы́ памаўчы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час памаўча́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)