паліслі́віць

‘каму-небудзь’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паліслі́ўлю паліслі́вім
2-я ас. паліслі́віш паліслі́віце
3-я ас. паліслі́віць паліслі́вяць
Прошлы час
м. паліслі́віў паліслі́вілі
ж. паліслі́віла
н. паліслі́віла
Загадны лад
2-я ас. паліслі́ў паліслі́ўце
Дзеепрыслоўе
прош. час паліслі́віўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)