пальні́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| пальні́к | пальнікі́ | |
| пальніка́ | пальніко́ў | |
| пальніку́ | пальніка́м | |
| пальні́к | пальнікі́ | |
| пальніко́м | пальніка́мі | |
| пальніку́ | пальніка́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)