палупі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. палуплю́ палу́пім
2-я ас. палу́піш палу́піце
3-я ас. палу́піць палу́пяць
Прошлы час
м. палупі́ў палупі́лі
ж. палупі́ла
н. палупі́ла
Загадны лад
2-я ас. палупі́ палупі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час палупі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)