паласану́ць
‘паласнуць - моцна ўдарыць каго-небудзь, што-небудзь і без прамога дапаўнення (паласануць яго, паласануць па руцэ); бліснуць паласой агню; пранізаць каго-небудзь, што-небудзь паласой агню’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
паласану́ | паласанё́м | |
паласане́ш | паласаняце́ | |
паласане́ | паласану́ць | |
Прошлы час | ||
паласану́ў | паласану́лі | |
паласану́ла | ||
паласану́ла | ||
Загадны лад | ||
паласані́ | паласані́це | |
Дзеепрыслоўе | ||
паласану́ўшы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)