паласану́ць
‘паласнуць - моцна ўдарыць каго-небудзь, што-небудзь і без прамога дапаўнення (паласануць яго, паласануць па руцэ); бліснуць паласой агню; пранізаць каго-небудзь, што-небудзь паласой агню’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| паласану́ | паласанё́м | |
| паласане́ш | паласаняце́ | |
| паласане́ | паласану́ць | |
| Прошлы час | ||
| паласану́ў | паласану́лі | |
| паласану́ла | ||
| паласану́ла | ||
| Загадны лад | ||
| паласані́ | паласані́це | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| паласану́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)