палаві́чнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| палаві́чнік | палаві́чнікі | |
| палаві́чніка | палаві́чнікаў | |
| палаві́чніку | палаві́чнікам | |
| палаві́чніка | палаві́чнікаў | |
| палаві́чнікам | палаві́чнікамі | |
| палаві́чніку | палаві́чніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)