палаві́чнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. палаві́чнік палаві́чнікі
Р. палаві́чніка палаві́чнікаў
Д. палаві́чніку палаві́чнікам
В. палаві́чніка палаві́чнікаў
Т. палаві́чнікам палаві́чнікамі
М. палаві́чніку палаві́чніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)