пакурня́ўкаць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. пакурня́ўкае пакурня́ўкаюць
Прошлы час
м. пакурня́ўкаў пакурня́ўкалі
ж. пакурня́ўкала
н. пакурня́ўкала
Дзеепрыслоўе
прош. час пакурня́ўкаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)