пакулды́чыць

‘пакракаць (пра качак)’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пакулды́чу пакулды́чым
2-я ас. пакулды́чыш пакулды́чыце
3-я ас. пакулды́чыць пакулды́чаць
Прошлы час
м. пакулды́чыў пакулды́чылі
ж. пакулды́чыла
н. пакулды́чыла
Загадны лад
2-я ас. пакулды́ч пакулды́чце
Дзеепрыслоўе
прош. час пакулды́чыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)