пакулды́чыцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. пакулды́чыцца пакулды́чацца
Прошлы час
м. пакулды́чыўся пакулды́чыліся
ж. пакулды́чылася
н. пакулды́чылася
Дзеепрыслоўе
прош. час пакулды́чыўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)