пакуко́біць
‘папесціць, памілаваць каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| пакуко́блю | пакуко́бім | |
| пакуко́біш | пакуко́біце | |
| пакуко́біць | пакуко́бяць | |
| Прошлы час | ||
| пакуко́біў | пакуко́білі | |
| пакуко́біла | ||
| пакуко́біла | ||
| Загадны лад | ||
| пакуко́б | пакуко́бце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| пакуко́біўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)