пакрывя́ніць

‘разбіць, расцерці да крыві каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пакрывя́ню пакрывя́нім
2-я ас. пакрывя́ніш пакрывя́ніце
3-я ас. пакрывя́ніць пакрывя́няць
Прошлы час
м. пакрывя́ніў пакрывя́нілі
ж. пакрывя́ніла
н. пакрывя́ніла
Загадны лад
2-я ас. пакрывя́нь пакрывя́ньце
Дзеепрыслоўе
прош. час пакрывя́ніўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)