пако́рніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| пако́рніца | пако́рніцы | |
| пако́рніцы | пако́рніц | |
| пако́рніцы | пако́рніцам | |
| пако́рніцу | пако́рніц | |
| пако́рніцай пако́рніцаю |
пако́рніцамі | |
| пако́рніцы | пако́рніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)