пако́йніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| пако́йніца | пако́йніцы | |
| пако́йніцы | пако́йніц | |
| пако́йніцы | пако́йніцам | |
| пако́йніцу | пако́йніц | |
| пако́йніцай пако́йніцаю |
пако́йніцамі | |
| пако́йніцы | пако́йніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)