пако́йнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| пако́йнік | пако́йнікі | |
| пако́йніка | пако́йнікаў | |
| пако́йніку | пако́йнікам | |
| пако́йніка | пако́йнікаў | |
| пако́йнікам | пако́йнікамі | |
| пако́йніку | пако́йніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)