паклы́гаць

‘паклымаць, паклыпаць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паклы́гаю паклы́гаем
2-я ас. паклы́гаеш паклы́гаеце
3-я ас. паклы́гае паклы́гаюць
Прошлы час
м. паклы́гаў паклы́галі
ж. паклы́гала
н. паклы́гала
Загадны лад
2-я ас. паклы́гай паклы́гайце
Дзеепрыслоўе
прош. час паклы́гаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)