паке́піць
‘пакпіць з каго-небудзь, чаго-небудзь’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| паке́плю | паке́пім | |
| паке́піш | паке́піце | |
| паке́піць | паке́пяць | |
| Прошлы час | ||
| паке́піў | паке́пілі | |
| паке́піла | ||
| паке́піла | ||
| Загадны лад | ||
| паке́п | паке́пце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| паке́піўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)