паке́пванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| паке́пванне | паке́пванні | |
| паке́пвання | паке́пванняў | |
| паке́пванню | паке́пванням | |
| паке́пванне | паке́пванні | |
| паке́пваннем | паке́пваннямі | |
| паке́пванні | паке́пваннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)