паквітава́ць

‘пацвісці; выпісаць квітанцыю, квіток на што-небудзь (паквітаваць атрыманне грошай, рэчаў); вызваліць каго-небудзь ад даўгоў, абавязкаў’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паквіту́ю паквіту́ем
2-я ас. паквіту́еш паквіту́еце
3-я ас. паквіту́е паквіту́юць
Прошлы час
м. паквітава́ў паквітава́лі
ж. паквітава́ла
н. паквітава́ла
Загадны лад
2-я ас. паквіту́й паквіту́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час паквітава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)