паквітава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| паквітава́нне | паквітава́нні | |
| паквітава́ння | паквітава́нняў | |
| паквітава́нню | паквітава́нням | |
| паквітава́нне | паквітава́нні | |
| паквітава́ннем | паквітава́ннямі | |
| паквітава́нні | паквітава́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)