пакаўта́ць
‘паглытаць што-небудзь, чаго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| пакаўта́ю | пакаўта́ем | |
| пакаўта́еш | пакаўта́еце | |
| пакаўта́е | пакаўта́юць | |
| Прошлы час | ||
| пакаўта́ў | пакаўта́лі | |
| пакаўта́ла | ||
| пакаўта́ла | ||
| Загадны лад | ||
| пакаўта́й | пакаўта́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| пакаўта́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)