пакаўта́ць

‘паглытаць што-небудзь, чаго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пакаўта́ю пакаўта́ем
2-я ас. пакаўта́еш пакаўта́еце
3-я ас. пакаўта́е пакаўта́юць
Прошлы час
м. пакаўта́ў пакаўта́лі
ж. пакаўта́ла
н. пакаўта́ла
Загадны лад
2-я ас. пакаўта́й пакаўта́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час пакаўта́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)