пакаўза́ць
‘пакоўзацца, паслізгаць, павадзіць па якой-небудзь паверхні чым-небудзь’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| пакаўза́ю | пакаўза́ем | |
| пакаўза́еш | пакаўза́еце | |
| пакаўза́е | пакаўза́юць | |
| Прошлы час | ||
| пакаўза́ў | пакаўза́лі | |
| пакаўза́ла | ||
| пакаўза́ла | ||
| Загадны лад | ||
| пакаўза́й | пакаўза́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| пакаўза́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)